Drewniana zastawa stołowa

Drewniane naczynia zaczynają swoją historię od niepamiętnych czasów. Właściwie przed drewnianymi naczyniami, początkowo “niezdarnymi”, z grubsza wydrążonymi lub w jakiś sposób zrobionymi z kory, w ogóle nie było naczyń. Ludzie jakoś sobie z tym poradzili. A potem się nudzili i stopniowo zaczęli wkraczać w codzienne życie różnych drewnianych doniczek. Znany jest jednak okres “historii naczyń w Rosji”, kiedy to podczas świąt księcia naczynia kładziono bezpośrednio na drewnianym stole, na którym znajdowały się specjalne obniżenia. Stół sam w sobie był zastawą. Z czasem ta zła praktyka została porzucona. Stopniowo ludzie zaczęli przywiązywać wagę nie tylko do funkcji naczyń, ale także do ich wyglądu. W trakcie różnych wykopalisk archeologicznych odkryto próbki drewnianych przyborów sięgających VIII wieku. Zachowuje dekoracyjne rzeźby i inne “dekoracje”.

Ogólnie rzecz biorąc, dania były wytwarzane w Rosji z twardego drewna. Było kilka sposobów produkcji. Wyroby drewniane zostały podzielone na cyzelowane lub wycięte, rzeźbione, bednarskie i zebrane z nitowania za pomocą obręczy. Dominowała ceramiczna ceramika. W każdym razie największym zainteresowaniem cieszyły się produkty rzemieślników. A wybór potraw bednarstwo była szeroka i zawiera się jako małe naczynia (kubki, szklanki, itp), jak również większe naczynia (wanny, wiadra, wanny, beczki).

Najbardziej “popularnymi” drewnianymi naczyniami były wanny. Używano ich głównie do przewozu wody. Jednak były one dobre do przechowywania żywności (wino, masło i inne). Starożytne wanny miały cylindryczny kształt i bardzo dobrą stabilność. Były one głównie wykonane z osiki lub brzozy.

Na uszach układa się układanki: “Głowa nie jest w tuszy, ale są uszy” lub “Las jest na krawędzi, a kilka drzew jest wyżej.” To wszystko o nim, o drewnianej balii. W końcu miał charakterystyczny wygląd – “uszy” zawsze unosiły się ponad ścianami wanny, – nity z dziurami.

Tak, są zagadki! Wanna była tak bardzo zakochana w naszych przodkach, że została nawet uwieczniona w dość znanym popularnym drukarstwie, pochodzącym z XVII wieku. “Jak myszy pochowały kota” – tak brzmi jego prosta nazwa. Przedstawia śmieszne myszy, które zakopują najgorszego wroga – kota. Wakacje są w pełnym rozkwicie. Jedna mysz – muzykiem, ona gra na dudach (dziwne, nie jest bałałajka), inny flet, trzeci niesie pudełko z ciast, czwarty bije tamburynie, a dwa inne myszy „to wiadro dobrego trunku” (na zdjęciu i jest napisane) . Wygląda na to, że w miodowym winie lub piwie jest przecież święto.

Ale to wszystko już wcześniej. A teraz, kiedy na drewnianych stołach pojawiło się wielu zawodników. Oczywiście w dzisiejszych czasach dość trudno jest znaleźć drewniane naczynia w zwykłej kuchni. Jest to, że wiele długich noży, łyżka do mieszania podczas gotowania różnych potraw (nie może stać na to, aby „crawl” coś metalowe) deski, ale cięcia. Te ostatnie są jednak stopniowo zastępowane przez “konkurentów” z innych materiałów. I na próżno, na próżno w naszych kuchniach tak mało drewna. W drewnianej misce oczywiście nie gotuj zupy i nie gotuj wody, ale świetnie nadaje się do przechowywania żywności. I dużo, wiesz?.

Zauważmy, że w wyrobach z drewna produkty nie są po prostu przechowywane, ale w odpowiednim czasie mogą również samo się ogolić z drewnianego aromatu. Na przykład grzyby marynowane lub solone (tłuste, białe, grzyby) dobrze zachowują się w drewnianych pojemnikach z jałowca. Wyobraź sobie smak pieczarek z masłem orzechowym z nutą jałowca? Palce lizać! A jeśli przechowujesz je w naczyniu modrzewiowym – smak będzie inny, ale na pewno nie gorszy. Pewne grzyby, oczywiście, nie będziesz pełny. W naczyniach drewnianych mąka, sól, cukier, zboża, miód są doskonale zachowane. Oczywiście, nie zapominajcie, że są to drewniane beczki – klasyczny pojemnik do przygotowywania i przechowywania różnych marynat warzywnych, integralnych elementów kuchni rosyjskiej: kapusty, pomidorów, ogórków. Tak, a dla wina (to nie do końca rosyjskie klasyki kulinarne, oczywiście), dębowe beczki lub małe beczki – to samo.

Bardzo ważne jest, aby drewniane naczynia były ekologiczne i absolutnie bezpieczne dla zdrowia ludzi.

Drewniane naczynia nie są tak kruche. W każdym razie jest znacznie silniejszy niż szkło lub ceramika. Ona, kiedy właściwie traktowane, bardzo wytrzymałe, a powinien jednocześnie tani (o ile, oczywiście, nie jest to jakiś specjalny „malowane” drewniane naczynia). W końcu drewniane naczynia, nawet tanie, są zazwyczaj bardzo przyjemne do oglądania.

“Derevyashka” (jak niektórzy z jej “fanów” nazywają to drewnianymi meblami), dobrze prezentuje się w służbie. W tym przypadku nie warto “przesadzać”. Drewniane naczynia są dobre jako element serwowania – powinny być łączone na stole z innymi naczyniami.

Oczywiście istnieją również wady dla drewnianych przyborów. Jednak nie są one zbyt znaczące. Na przykład, jeśli jest używany przez długi czas, może zmienić kolor – ciemnieje. Stanie się to, jeśli nie jest malowany i malowane drewniane miski do codziennego użytku, a nawet więcej, aby obsługiwać swoje różnorodne plamy, lakier nitrocelulozowy lub żywica epoksydowa, delikatnie mówiąc, nie jest to zalecane. Przy okazji można przywrócić oryginalny kolor drzewa, wycierając go nadtlenkiem wodoru. Następnie nie zapomnij przepłukać naczyń ciepłą wodą.

Drewniane naczynia nie są łatwe do mycia. Chociaż proces ten nie jest bardzo skomplikowany, nie można go nazwać. Jest dokładnie myty w gorącej wodzie z miękką gąbką, można go myć detergentem. Po – jest to bezwzględnie wytarte na sucho. Jeśli drewniane naczynia pachną pleśnią (tak się dzieje) – dodaj odrobinę octu do gorącej wody i przepłucz ją uzyskanym roztworem. Problem zostanie rozwiązany.

Naturalnie, mówiąc o drewnianych talerzach, nie można zapomnieć o dekoracyjnym. Najlepiej nie używać go do przechowywania lub gotowania. Ona po prostu musi podziwiać. Pamiętaj o wspaniałych drewnianych naczyniach Khokhloma, tradycji miejskiego malarstwa… Zasadniczo przydatne są drewniane naczynia w gospodarstwie domowym. Chociaż, oczywiście, w nowoczesnej kuchni jest już daleka od pierwszej obsady.

Daniil Golovin