Jak pozbyć się martwych wielorybów
Kiedy szkockie wybrzeże zostało zalane przez martwe ciało bardzo dużego kaszalota, pierwszą rzeczą, którą odwiedzający plaże uznali za żałuję, że śmierć tego niesamowitego stworzenia.
Jednak zaraz po powstaniu myśli, Co teraz zrobić z tą górą gnijącego ciała?
Gigantyczne kaszalot o długości prawie 14 metrów odkryto wczesną niedzielę rano u wybrzeży jednej z najbardziej znanych szkockich plaż – Portobello.
Ze względu na ogromne rozmiary martwego zwierzęcia nie można było po prostu pokroić na kawałki i wyjąć osobno, więc kaszalot i zwisały w płytkiej wodzie przez kilka dni.
Kaszaloty zostały zrobione cztery dni po odkryciu ciała.
Najpierw martwe zwierzę zostało wleczone przez kilka brygad do najbliższego portu, a po tym, jak żuraw podnoszący wyjął go z wody i załadował na ciężarówkę 18 kółek. Dopiero po wykonaniu tego wszystkiego nieszczęśliwe zwierzę zostało zabrane na miejsce pochówku i pochowane.
Oczywiście nie jest to pierwszy tego rodzaju problem. Tak jak poprzednio, pytania dotyczące usuwania dużych zwierząt morskich?
Contents
Eksplozja wielorybów
Najbardziej tragicznie znany pomysł rozwiązania Ten problem został zaproponowany w 1970 roku przez “eksperta” z Oregonu.
Potem zwłoki wieloryba, przybite do brzegu, wypełnione były materiałami wybuchowymi, mając nadzieję, że po eksplozji od biednego zwierzęcia pozostaną tylko małe kawałki, które zostaną szybko usunięte.
Ze względów bezpieczeństwa nikt nie był obecny w promieniu 2 km od akcji. Jednak, gdy nastąpiła eksplozja, kości i kawałki mięsa Wieloryb nie spadł na głowy w bardzo przyzwoitej odległości od miejsca, ale także uszkodził stojące daleko samochody. W ten sposób stało się jasne dzięki eksperymentalnej metodzie, że ta metoda rozwiązania problemu nie jest dobra.
Propozycja spalenia ciał martwych wielorybów była równie nieskuteczna. Po pierwsze, ze względu na rozmiar, a po drugie, ze względu na dużą warstwę tłuszczu w ich ciałach.
Naturalny rozkład
Umożliwienie naturze zajmowania się martwymi istotami również nie wchodzi w grę, ponieważ zajmie to zbyt dużo czasu, podczas którego ciało opublikuje wyjątkowo nieprzyjemne zapachy.
Martwe wieloryby
Kiedy martwe ciało tej wielkości spada na dno morza lub oceanu, jest w stanie karmić cały ekosystem przez 50-100 lat.
Czytaj także: Niesamowite zdolności błękitnych wielorybów
Tusze, które są położone na brzegu i leżą w płytkich wodach, zaczynają rozpadać się znacznie szybciej, ale mimo to opcja naturalnego rozkładu może być akceptowalna tylko dla tych regionów, które znajdują się w przyzwoitej odległości od zaludnionych obszarów.
Holowanie ciała daleko w morzu również nie wchodzi w grę, ponieważ można je ponownie wyrzucić na inną plażę. Co więcej, może być niebezpieczne dla statków średniej wielkości.
Miejsce pochówku
W 2012 roku ciało wieloryba zostało pobite do brzegu jednego z amerykańskich miast stanu Nowy Jork, który tam był i pochowany, ponieważ w jakikolwiek sposób aby przenieść tuszę z jej miejsca nie było możliwe.
Ale tej opcji towarzyszy wiele problemów, ponieważ musiałem wykopać wielką dziurę, zanurzyć ją w nieszczęsnym zwierzęciu i zagłębić się, dostosowując się do pływów.
W Urugwaju była też taka sytuacja. Urzędnicy zdecydowali o tym, przenosząc ciało zwierzęcia na jedno z miejskich wysypisk. W tym celu wykorzystano specjalną maszynę platforma z płaskim dnem.
Jednak proces transportu wieloryba nie może być mniej niebezpieczny. Na przykład w 2004 roku na Tajwanie podczas transportu ciała zwierzęcia przez miasto, ale nagle wybuchł, pozostawiając wszystkie budynki, samochody i wszystkich przechodniów śmierdzi.
Również w Urugwaju przejechano przez miasto, ale nie było problemów. Na wysypisku przy pomocy ciągnika wykopano ogromny dół, który również składał się ze śmieci, upuścił wieloryba i natychmiast pochowany.
Czytaj także: Największy na świecie wieloryb na świecie
Wydaje się, że na dzień dzisiejszy ten wynik jest najbardziej optymalny. Co więcej, rozkładający się organizm wypełnia glebę substancjami odżywczymi i pierwiastkami, ponieważ jest naturalną częścią cyklu życiowego.
Interesujące fakty na temat wielorybów
– Wieloryby to ssaki w pełni przystosowane do życia w wodzie. Naukowcy uważają, że przodkowie wielorybów, wraz z delfinami i świniami morskimi, byli zwierzęta lądowe, powrócił około 50 milionów lat temu do żywiołu wody, żyjąc przed nim przez wiele milionów lat na ziemi.
– Znane są dwa podwarstwy tych zwierząt: toothy, którzy lubią jeść dużą rybę, i wąsaty, które są żywymi filtrami ze względu na ich grzebieniowe usta, przez które odfiltrowuje się ogromną ilość wody. Jedz z planktonem i krylem.
– Wieloryby, jak delfiny, powinien od czasu do czasu pojawić się na powierzchni ze względu na naturę układu oddechowego. Dlatego w określonym czasie tylko połowa mózgu może spać.
– Większość etymologów uważa, że słowo “wieloryb” w języku angielskim (“wieloryb”) pochodzi od niemieckiego “hwal”. Ale jest jeszcze jedna wersja, według której angielski wieloryb może pochodzić od słowa “koło “, ponieważ tył wieloryba, zwłaszcza gdy jest widziany z powierzchni wody, jest bardzo podobny do koła zanurzonego w morzu.
– Jako ssaki, wieloryby są również ciepłokrwiste utrzymywać temperaturę ciała podobną do temperatury ciała osoby. Będąc w zimnej wodzie, wieloryby utrzymują temperaturę grubą warstwą tłuszczu, znajdującą się bezpośrednio pod skórą. Chroni narządy wewnętrzne przed hipotermią.
Życie wielorybów
– Wieloryby i walenie Podróżowanie po wodzie z ogonem, przesuwając go pionowo w górę iw dół. Różnią się one od ryb, podczas pływania, poruszania się w różnych kierunkach płetw.
– Płetwal błękitny jest największym ze wszystkich wielorybów. Uważany jest za największego ze wszystkich zwierząt, jakie kiedykolwiek istniały na Ziemi. Dorosły błękitnego wieloryba może osiągnąć długość 33 metry, ale zważ ponad 200 ton.
– Kaszalot może nurkować przez 3,5 km pod wodą, ponieważ ich ciała są obdarzone unikalne cechy fizjologiczne do adaptacji, pozwalając im przetrwać na mrozie i wytrzymać najsilniejsze ciśnienie wody.
Będąc na takiej głębokości, kaszalot ogranicza pracę wszystkich ważnych narządów, w tym mózgu.
Na przykład ich serce w takich warunkach bije z maksymalną prędkością 10 uderzeń na minutę w celu utrzymania tlenu, kompresują również płuca, aby nie odczuwać ciśnienia wody.
– Zanim powstały statki do badań głębinowych, głównym źródłem informacji o głębinach oceanu było analiza zawartości żołądka kaszalota.
– Wieloryby na ogół nie pij wody morskiej, otrzymują płyn z pożywienia ze względu na metabolizm tłuszczów.
– Eksperci wciąż nie wiedzą, dlaczego wieloryby tak lubią wyskakiwać z wody. Biolodzy sugerują, że być może są wykazać swoją moc przed kongregantami, podczas gdy wielorybnictwo starożytne uważało, że wieloryby tak dokuczają im.
Interesujące o wielorybach
– Moustached wieloryby do komunikowania się z własnymi gustami sonar, wytwarzanie dźwięków o bardzo niskiej częstotliwości, które rozciągają się na bardzo duże odległości podwodne. Te dźwięki są uważane za najgłośniejsze naturalne dźwięki w królestwie zwierząt.
– Wśród zwierząt wieloryby nie mają wrogów z powodu ich niewiarygodnych rozmiarów. Ich jedynym wrogiem jest ludzie, polowali na nie dla mięsa i innych surowców przez tysiące lat.
– Przesłuchanie jest głównym sposobem orientacji wieloryby pod wodą, dlatego ich oczy w stosunku do ogólnych proporcji ciała są niezwykle małe.
– W wielu kulturach świata legendy mówią jak Wieloryby i kaszaloty ratowały życie marynarzom. Według jednej z takich legend rybak Wharf Bartley wypadł ze statku w absurdalnym wypadku w 1891 roku i został połknięty przez kaszalot.
Jednak człowiek przeżył, mimo że spędził godzinę w żołądku tego niezwykłego stworzenia, dopóki jego towarzysze mu nie pomogli.
Mówią o tym eksperci ta historia to krówka, ponieważ, ich zdaniem, osoba nie jest w stanie pozostać w żołądku wieloryba dłużej niż kilka minut.
– Kaszaloty były bardzo cenne w erze wielorybnictwa. A wszystko z powodu ich unikalnego ciała – plemniki, znajduje się pod czołem ogromnego zwierzęcia. Ta torba zawiera około 2 000 litrów spermacentowego oleju woskowego, który jest aktywnie wykorzystywany do dziś w medycynie i kosmetologii.
– Wysokość przemysłu wielorybniczego sięga końca XIX i początku XX wieku. W tym okresie zniszczono ogromną liczbę wielorybów, specjalne zapotrzebowanie zostało wykorzystane przez wieloryby wielorybnicze.
To dało o sobie znać, więc dziś populacja tych zwierząt jest niezwykle mała. Spośród znanych 11 gatunków wielorybów baleen, 9 jest zagrożonych wyginięciem.
– Rok 1986 jest rokiem ogłoszenia moratorium na połowy wielorybów. Dziś jest uprawiana tylko przez kilka krajów.
– Wieloryby Beluga są jedynymi waleniami, które wyrażać emocje za pomocą wyrazu twarzy. Wiedzą, jak “uśmiechać się” i “brudzić” dzięki strukturze ich warg i tłuszczu na czole.
– Najszybszy spośród wielorybów – orki. Mogą pływać z prędkością do 60 km / h. Szybciej niż oni, tylko miecznik, marlin, tuńczyk i żaglica.
– Wszystkie zabójcze wieloryby na czarnej skórze mają białe plamki. Praktycznie każda osoba jest wyjątkowa, więc potrafią się odróżnić nawet podczas pływania w niespokojnych wodach.
– Szare wieloryby były kiedyś nazywane “diabłami morskimi” wcześniej w czasie wielorybnictwa z powodu okrucieństwa, z jakim samica, która niedawno stała się matką, broniła swoich dzieci. Często wielorybnicy zdołali zabić młode młode, matka zemściła się i przewróciła łodzie.
– Płetwal błękitny, mimo że waży więcej niż 200 ton, konsumuje wyjątkowo małe skorupiaki. Główny ciężar uzyskuje się podczas karmienia. Z reguły codziennie w ciągu pierwszych trzech tygodni życia kociak zabiera ponad sto kilogramów.
– W XV i XVI wieku zęby zębatego wieloryba wydano na rogi jednorożca, a kosztowały 4 razy droższe niż złoto.
– Biologowie tak twierdzą Długość życia błękitnego wieloryba jest równa człowiekowi. .
