Przewodnik po reinkarnacji: wszystko o najbardziej tajemniczym zjawisku w pytaniach i odpowiedziach

• Czym jest reinkarnacja?

• Jak to działa?

• Wiele żyć jednej duszy

• Różnice między różnymi życiem jednej duszy

• Czym jest duchowe DNA? Czy różni się od fizycznego DNA?

• Dlaczego wybieramy reinkarnację?

• Ile razy się reinkarnujemy?

• Ile czasu upływa między życiem?

• Dlaczego nie pamiętamy naszych poprzednich wcieleń?

• Czy dusza ma podstawową świadomość, która nie zależy od powołania, roli osoby, jego zainteresowań i zainteresowań??

• Czy zawsze odradzamy się jako ludzie?

• Jak ewolucja duszy? Jest to postęp liniowy lub pionowy?

• Jak jednoczesne życie wpływa na reinkarnację??

• Jaką rolę odgrywa karma w reinkarnacji??

Czy kiedykolwiek miałeś wrażenie, że żyłeś wcześniej? Czy kiedykolwiek doświadczyłeś deja vu? A może kiedyś, spotykając się z nową osobą, myślałeś, że znasz go całe życie? Oto ogólna charakterystyka procesu reinkarnacji.

Jeśli odkryjesz, że jesteś nieodparcie przyciągnięty do kraju lub kultury, lub, bardziej ekstremalnie, śnisz w innym języku, oznacza to, że reinkarnacja pozostawiła niezatarty ślad w twoim umyśle.

Czytaj także: Test: Kim byłeś w poprzednim życiu według daty urodzenia

Ludzie we wszystkich zakątkach świata i przez cały czas wierzyli i wierzą w reinkarnację. Mówiono o nim w starożytnym Egipcie, we wschodnich religiach (buddyzmie i hinduizmie), a teraz są one również używane w świecie zachodnim, gdzie przeszłe życia są regularnie badane przez specjalistów i psychologów.

Wydaje się, że duchowa podróż, którą zna wielu ludzi, odnosi się nie tylko do rozwoju duszy, która gromadzi się przez całe życie, ale obejmuje także całą serię żyć, czasami setki lub więcej. Więc porozmawiajmy więcej.

Reinkarnacja

Czym jest reinkarnacja?

Reinkarnacja jest procesem, przez który dusza rodzi się w fizycznym ciele, umiera i powraca do duchowej formy, aby narodzić się ponownie w nowym ciele. Cykl trwa przez tysiące lat, a dusza stopniowo podróżuje nabiera mądrości i doświadczenia. Tak więc reinkarnacja jest drogą, która pozwala ludzkiej duszy nieustannie ewoluować.

Pomyśl o reinkarnacji jako o falach, które nieustannie pojawiają się na brzegu. Fala ma bardzo krótkie “życie”. Wsiadając na plażę, miesza się z piaskiem, otrzymuje krótką chwilę wytchnienia na lądzie, po czym znów udaje się na otwarte wody. To nieskończone “tam iz powrotem” jest tym, w jaki sposób morze, ciało i dusza osoby żyją. Reinkarnacja reprezentuje ten cykl życia.

Jak działa reinkarnacja?

W ludzkiej świadomości istnieje twórczy proces, który dzieli wszechwiedzę na nieograniczoną liczbę kopii samego siebie. Dzieje się tak na wszystkich poziomach życia, od duchowych początków po fizyczne manifestacje. Najbliższym możliwym porównaniem jest biologia komórkowa, forma duchowej mitozy, w trakcie której komórka się dzieli, co zwiększa możliwości wzrostu i ekspansji świadomości..

Czytaj także: Test: Ile razy zostałeś reinkarnowany?

Istnieje inny sposób wyjaśnienia, ale na większą skalę: esencja oddziela od siebie identyczną wersję samego siebie, która składa się z tego samego duchowego DNA. Główną różnicą jest to, że tylko esencja jest obdarzona darem kolektywnego ducha, a duchowe DNA jest specjalnie zakodowane w taki sposób, aby reagować tylko na tych, którzy posiadają ten dar.

Ciało zbiorowe esencji pozostaje na płaszczyźnie astralnej, ale jej czystsze formy, jej podosoba (jak są one czasami nazywane), są zawarte w ciałach fizycznych na ziemi. Nowa dusza jest w rzeczywistości kolejną wersją istoty, chociaż zduplikowane duchowe DNA pozwala nowej osobie uzyskać dostęp do wcześniej nabytych umiejętności, ukrytych talentów i innych cech poprzednich wcieleń istoty.

Wcześniejsze życia

Po śmierci wcielającego się fragmentu dusza powraca na płaszczyznę astralną. Jeśli uważamy to za rodzinę, wówczas esencja rezonuje jako rodzic z dzieckiem (fragmentem), którego związek jest silny i przekonujący. W końcu fragment wraca do istoty.

Wchłanianie jest jednym z terminów używanych do opisu procesu, ale istotą nie jest ten, kto “trawi” ten fragment i absorbuje jego składniki odżywcze (w tym przypadku doświadczenie). Najlepszym terminem byłoby splicing. Fragment łączy się z esencją, co oznacza połączenie dwóch energii tworzących poczucie jedności, ale pozwalając na indywidualizację ducha.

Esencja nie jest rozdętą masą osobowości, ale zbiorowym duchem zjednoczonym przez dużą świadomość rozłącznych dusz, które są ze sobą połączone, ale jednocześnie mogą prowadzić własne istnienie.

Pojedyncze dusze (lub fragmenty esencji) nie reinkarnują się, ale są głęboko świadome innych inkarnacji i są energetycznie częścią nich. Dusze, dzieci esencji, zdają się ewoluować poprzez ich związek z istotą i własnym pragnieniem osobistego rozwoju.

Po tym, jak esencja rekombinuje ze swoją istotą, jej ewoluujące fragmenty duszy zostają przebudowane w nowy cykl i otrzymują dar duchowej replikacji, tak więc w tym momencie może stworzyć Życie jako zbiorowe duchy w cyklu reinkarnacji. Daje to nieograniczone możliwości ciągłego poszerzania świadomości.

Ale czy stały wzrost potomstwa nie będzie zbyt duży? Jak działa ten proces mnożenia?

Ten proces tylko w takim przypadku wygląda na duże obciążenie, jeśli spojrzeć na to poprzez ograniczone skupienie myślenia trójwymiarowego. Zdolność duszy do tworzenia wykracza daleko poza liniową strukturę ludzkiego umysłu i całkowicie wpływa na tych, którzy stosują się do bardziej tradycyjnych interpretacji..

Reinkarnacja duszy

Aby enkapsulować proces, każda iskra z Tao daje początek nowym wyrażeniom świadomości. Wyrażenia te działają zarówno w jedności z istotą, jak i z własnej woli. Ważne jest, aby nie pomnażać potomstwa, ale twórczy wyraz w akcie.

Nie należy tego lekceważyć. Akt wpajania samoświadomości z nową formą świadomości jest pod pewnymi względami równie ważki i niesamowity, jak akt tworzenia zupełnie nowego wszechświata.

Czytaj także: Czy istnieje życie po śmierci? Teoria kwantowa dowodzi, że “tak”

Ponieważ reinkarnacja “ja” istnieje pod egidą istoty, ale funkcjonuje niezależnie, duża liczba świadomych tożsamości (lub fragmentów esencji) nigdy nie stanie się niekontrolowana. Liczba komórek w ludzkim ciele jest na przykład szacowana w bilionach. Nie potrzebują świadomej kontroli i nie ma potrzeby nadmiernego rozważania. Są niezależne, ale nadal funkcjonują w systemie.

Fakt, że fragment bytu (który teraz staje się bytem na pełną skalę) może się powtarzać, jest przedłużeniem ewolucyjnego impulsu, który wpływa na całe świadome życie. Przy każdej wdychaniu i wydychaniu fragmenty są zbierane i operowane w nowy, znaczący sposób.

Gdyby ten akt twórczej ekspresji był w jakiś sposób wykluczony z tego, co się dzieje, duchowe impulsy duszy nadal znajdowałyby środki. Tego badania większej samoświadomości nie można zaprzeczyć.

Różnice między bytami a jej osobowościami są dla laika niejasne. Przyjrzyjmy się im bardziej szczegółowo.

Wiele osób nie rozumie, jak esencja różni się od jej fragmentów, które są wcielone fizycznie. Krótko mówiąc, nie ma różnic. Esencja to esencja. Nie ma znaczenia, czy masz na myśli esencję w sensie zbiorowym, czy te jego części, które inkarnują się na Ziemi.

Reinkarnacja dusz

Skład duchowy tych form liczby mnogiej jest taki sam. Te subosobowości są po prostu przedłużeniem jednej i tej samej istoty. To nie są niesforne dzieci. Po powrocie na płaszczyznę astralną fragment szybko uświadamia sobie, że jest częścią czegoś większego, i często tylko jedna myśl przywraca je do pierwotnego “ja”..

Jednakże, gdy osoba jest stworzona, rozwija się dalej na swojej własnej ścieżce, pozostając częścią dużego organizmu znanego jako esencja. W pewnym sensie stworzona osobowość jest jak byt, ale na znacznie mniejszą skalę i prostszą konfigurację.

Jest zamieszanie, gdy ludzie próbują pogodzić różnice, na przykład: “Dlaczego ludzie są przenoszeni z innych żyć, jeśli nie odradzają się, lub nadal żyją w istocie”?

Znowu te subosobowości są częścią esencji. Kiedy esencja tworzy nowe osobowości, oddziela ona od siebie (proces duchowej mitozy wspomnianej powyżej) komórkę, ale duża liczba rozdzielonych komórek wciąż jest częścią tego samego organizmu. Gdy np. Esencja życia otrzymuje jeszcze jedno życie, cała istota doświadcza go w całości, ponieważ jest jednym ze wszystkimi jego częściami.

Czym jest duchowe DNA? Czy różni się od fizycznego DNA?

Problem z duchowym DNA w porównaniu z fizycznym DNA polega na tym, że z oczywistych powodów nie można dokonać dokładnego związku na poziomie biochemicznym.

Duchowe DNA pełni podobną funkcję w przenoszeniu identyfikujących elementów istoty z jednej osoby na drugą, ale nie zawiera kodu genetycznego ewoluującej i esencji, która jest destylowana, aby wchłonąć doświadczenie życia bez zanieczyszczeń z innych źródeł.

O reinkarnacji

Czy to oznacza, że ​​nowa osoba może odziedziczyć DNA poprzednich osobowości?

Kodowanie od istoty do osobowości jest procesem, który przekazuje odpowiedni materiał, zawsze taki sam. Jeżeli pytanie implikuje, czy proces dziedziczenia jest empiryczny, wówczas odpowiedź w tym przypadku jest pozytywna. Nierozwiązane doświadczenia często rozlewają się na powierzchnię świadomości w celu przetworzenia przez całe życie. Zjawisko to nie jest jednak powszechne i tylko doświadczenie konkretnego życia może dać odpowiedź.

Dlaczego wybieramy reinkarnację?

Wybór na reinkarnację, wybór przejścia setek żyć ze złożonymi doświadczeniami, jest spowodowany głębokim pragnieniem w esencji (naszym wyższym ja), aby doświadczyć nieprzewidywalnej, ale bardzo ekscytującej wielkości (lub bólu) fizycznego istnienia.

Czytaj także: 12 praw Karmy, które odmienią twoje życie

Ten wybór wynika z chęci naprawdę zrozumienia czegoś, naprawdę zrobienia czegoś ze swoim własnym, i do tego trzeba spojrzeć na świat oczami różnych ludzi z różnymi punktami widzenia. Z punktu widzenia istoty oznacza to reinkarnację.

Życie nie może być zapisane w jednym akapicie, ani też nie można mieć doświadczenia opartego na punkcie widzenia tylko jednej osoby. Obraz w tym przypadku będzie niepełny i niezadowalający. Reinkarnacja dodaje niezbędne wymiary dzięki zbiorowemu doświadczeniu.

Wyobraź sobie na przykład, że twoją esencją jest mistrz dramaturg William Shakespeare. Wyobraź sobie teraz scenę z wieloma postaciami postaci, które są ucieleśnieniem jego twórczego umysłu, ale mogą równie dobrze być uosobieniem esencji (jego wyższego ja).

Każda postać na scenie postrzega, co się dzieje z jego wyjątkową pozycją. Ktoś może spojrzeć na scenę z nieokiełznanym optymizmem, podczas gdy drugi weźmie wszystko z pozycji kompletnego cynizmu. To, co początkowo wydaje się być konfliktem, to w istocie cała sieć interakcji między aktorami – postaciami, które powodują zrozumienie ludzkiej kondycji, której nie da się zrozumieć bez wielu punktów widzenia..

Życie duszy

Podobnie działa reinkarnacja. Kilka żyć daje więcej okazji do zdobywania doświadczeń życiowych, które kontrolują całą gamę ludzkich emocji. Nieograniczone ścieżki uczenia się prowadzą do empirycznej interakcji ze wszystkimi aspektami ludzkiej kondycji, zarówno światła, jak i ciemności. W wielu przypadkach ciemna strona osoby może stać się jego największym nauczycielem. Tutaj może nauczyć się współczucia.

Ile razy się reinkarnujemy?

Średnio większość ludzi reinkarnuje około stu razy podczas wielkiego cyklu. Jednak liczba inkarnacji nie ma znaczenia i nie oznacza obecności czegoś negatywnego lub pozytywnego w stosunku do osoby. Mówiąc obrazowo, niektóre dusze rysują ołówkami wewnątrz zarysowanych linii, podczas gdy inne wykraczają daleko poza linie.

To nie ma znaczenia. Na przykład jedna osoba zawsze kupi ten sam smak lodów, a druga zawsze będzie szukała czegoś nowego. Liczba żyć zależy bardziej od osobistych preferencji niż od wszystkiego innego. Jedynym wymogiem jest to, że dusza przechodzi przez wszystkie pięć empirycznych stadiów wieku duszy, a także przechodzi przez wewnętrzne monady towarzyszące każdemu krokowi.

Niektóre dusze wierzą, że Ziemia jest dzikim zachodem wszechświata i szybko przechodzą przez ich inkarnacje. Inni cieszą się możliwością przygody i wolą głębsze doświadczenie, które można uzyskać tylko przez więcej żyć. Prawo ziemi jest indywidualnym wyborem.

Ile czasu upływa między życiem?

Ilość czasu, jaki upłynął między życiem, często opiera się na kilku rzeczach: analizie poprzedniego życia, zdobytych doświadczeniach i osiągniętych celach, a także niezbędnym przygotowaniu do następnego etapu. W procesie przygotowania istnieje świadomość istotnego zadania, wybór zestawu przeszkód, zawarcie “umów” z ludźmi (w tym potencjalnymi rodzicami) i wiele innych.

Również czas spędzony na planie astralnym idzie dobrze. Jest to miejsce, w którym dusze między życiem są naładowane, leczy emocjonalne rany pozostałe po poprzednim życiu.

Czytaj także: TEST: Jaką magiczną moc posiadasz??

Z reguły, jeśli dusza utrzymuje się na astralu zbyt długo, nie jest dobra. W tym przypadku dusza traci połączenie z osiągnięciami kulturalnymi, ryzyko staje się anachronizmem, a emocjonalne powiązania między wszystkimi fragmentami, które są nadal zaangażowane w cykl reinkarnacji, mogą stracić swoją moc.

Urodzenia w poprzednim życiu

Niektóre dusze, często z powodu braku doświadczenia lub pragnienia bardziej spontanicznych przeżyć, mogą odrodzić się bardzo szybko. W takim przypadku wszystkie opcje są dostępne. Żadne doświadczenie nie jest złe, ponieważ z każdego doświadczenia można się czegoś nauczyć.

Dlaczego nie pamiętamy naszych poprzednich wcieleń?

W rzeczywistości przeszłe życia można zapamiętać, niektóre momenty, które widzimy we śnie, odczuwamy je, gdy doświadczamy deja vu, kiedy spotykamy się z ludźmi, którzy mogli być znani w poprzednim życiu, wydaje się nam, że znali je całe swoje życie. Również przeszłe życie może przejawiać się poprzez różne zainteresowania, hobby i talenty.

Niemniej jednak istnieje fundamentalny powód, dla którego przeszłe życia nie są oczywistym elementem naszej świadomej pamięci: nowo wcielająca się dusza jest nietkniętą kopią esencji. Oznacza to, że nowa osobowość jest czystszym aspektem esencji, która nie przenosi pozostałości pamięci zbiorowej do świadomości na jawie.

Te wspomnienia leżą na powierzchni świadomości, a niektóre nawet pozostają niedostępne. Małe dzieci, jednak czasami zachowują wspomnienia z ostatniego swojego przeszłego życia, ale te wspomnienia również wykraczają poza świadomość, ponieważ w tym priorytecie nowe życie.

Ponieważ dostęp do tych wspomnień jest bardzo pośredni, są one zwykle powodowane na przykład przez deja vu. Regresje z przeszłego życia działają również jako czynnik wyzwalający. Wywoływanie informacji o przeszłym życiu może być podobne do tego, jak działają kubki smakowe.

Podczas posiłku niektóre pokarmy wywołują silniejszą reakcję niż inne, a także mogą powodować skojarzenia z zapomnianymi kulinarnymi faworytami, otwierając głębsze pokłady wspomnień z przeszłego życia.

Czytaj także: Test: Ile procent twojego mózgu używasz??

Ta analogia nie oznacza, że ​​przeszłe życia są konsumowane i wchłaniane, sugeruje, że wspomnienia, które powodują skojarzenia, mogą wspomóc ulubiony posiłek z przeszłego życia lub wziąć znaczącą osobę z przeszłości..

Czy dusza ma podstawową świadomość, która nie zależy od powołania, roli osoby, jego zainteresowań i zainteresowań??

Idea podstawowej świadomości jest poprawna. Energia oscylacyjna jakiejkolwiek iskry z esencji ma tendencję do przyciągania doświadczenia, które określa jej rdzeń w czasie. Pewne doświadczenie życiowe jest odejściem na korzyść jakiejś osoby, aw odpowiednim momencie iskra staje się magnesem dla tego rodzaju doświadczeń, na których chce się skoncentrować.

Dusza, podróż

Jeśli takie doświadczenia nie przychodzą naturalnie do duszy, zamierzają ją szukać. To tworzy świadomość, która skupia się na zestawie doświadczeń, odpowiadających pożądanym intencjom i ideałom.

Zrozumienie podstawowej świadomości jest tak proste, jak podążanie za naturalnymi impulsami, które wielokrotnie wychodzą na powierzchnię wiele razy w ciągu dnia. Są bardzo zauważalne, gdy dana osoba jest wystarczająco spostrzegawcza i świadoma.

Czy zawsze odradzamy się jako ludzie?

Aby odpowiedzieć na to pytanie, ważne jest zrozumienie, jak działają wielkie cykle.

Technicznie rzecz biorąc, reinkarnacja kończy się, gdy dusza kończy cykl życia na planecie. Wszystkie życia mają na celu poszerzenie zakresu doświadczenia życiowego duszy i wzmocnienie jej duchowego rozwoju, przechodzenie przez perspektywy barwione etapami jego wieku (niemowlę, dziecko, młody, dojrzały i stary).

Jednak podróż duszy nie kończy się na tym etapie. Ze świata fizycznego dusza przechodzi w wyższe wymiary, czasami nazywane egzystencjalnymi (astralnymi, przyczynowymi, mentalnymi, mesjańskimi i buddyjskimi). Pod koniec tego cyklu następuje ponowne zjednoczenie z Bogiem. Wtedy możesz rozpocząć nowy cykl na innym systemie planetarnym.

Decyzja o rozpoczęciu nowego wielkiego cyklu nie jest łatwa i wymaga znacznego wysiłku. Gdy tylko rozpoczyna się cykl inkarnacji, dusza nie może już wskoczyć do innej galaktyki na środku ścieżki i wcielić się w ciało obcego, ponieważ w tym przypadku jej ustawienia dla innego systemu nie będą poprawne.

Stopniowe dostosowanie następuje z czasem, kiedy nowa dusza, zwykle w dziewiczej formie, dostosowuje się do wymagań nowego systemu. Większość dusz, które dopiero zaczynają cykl, zabierają nową planetę na próbną jazdę, ale tak szybko, jak zostanie osiągnięty właściwy stan, rzadko zdarza się, gdy dusza rezygnuje ze zobowiązań. Życie na innej planecie można zawsze badać w następnym wielkim cyklu.

Czytaj także: Karma w akcji: 7 niesamowitych przykładów z życia

W niektórych regresjach z poprzedniego życia niektórzy ludzie postrzegają siebie jako nie-ludzi lub kosmitów. Sugeruje to, że wiele przeszłych żyć na planecie było niekonsekwentnych, i że miał miejsce inkarnacyjny skok z jednego systemu planetarnego do innego.

Czy to prawda??

Jak już wspomniano, cykl inkarnacji przebiega od początku do końca. Odchylenia są rzadkie. Wyjątkiem byłoby nagłe zniknięcie form życia lub zniszczenie planety, na której żyją.

Minione życia, przyszłe życie

Gdyby dusza była technologicznie zdolna, mogłaby fizycznie przenieść się na inną planetę, a nowym miejscem byłaby reinkarnacja fragmentów. Ale skok z jednego układu planetarnego do znajomego jest niezwykle rzadki, nawet jeśli dusza nie może się zaaklimatyzować w nowym ciele.

Można to porównać do próby podłączenia urządzenia do niewłaściwej sieci. Po pierwsze, złącze nie jest odpowiednie, a niedopasowanie między poziomami napięcia doprowadzi do zwarcia. Być może porównanie jest nieco przesadzone, ale problem ma podobny charakter. System będzie czuł się źle ustawiony, a dusza poczuje się jak obcy.

Jak ewolucja duszy? Jest to postęp liniowy lub pionowy?

Ewolucja duszy rzadko jest liniowa. Zmiana dynamiki, w zależności od fizycznej inkarnacji – to prawdziwa zmiana w grze. Większość dusz ma swoje ulubione kombinacje, a także te, które najmniej im się podobają. Najmniej ulubiona prowadzi do bardzo nieoczekiwanych, a czasem katastrofalnych konsekwencji. Dusza może prowadzić życie świętego w jednej inkarnacji, a życie mordercy w innej.

Wiele czynników odgrywa tutaj rolę, ale najbardziej niepożądane kombinacje cech, jak również nadruku rodzica, wychowania rodzinnego i panujących warunków rozwoju, mogą prowadzić do nieplanowanych powstań najmroczniejszego ego w człowieku. Takie aspekty podważają pierwotne intencje duszy i pozostawiają ślady karmicznych długów, które są zrównoważone w późniejszych żywotach.

Jak jednoczesne życie wpływa na reinkarnację??

Jednoczesne życie jest przydatne do dokładnego badania doświadczeń życiowych z jak największą liczbą perspektyw. Jeśli istota jest żywo zainteresowana danym okresem historycznym, może wygenerować więcej żyć w tym okresie czasu.

Z punktu widzenia konsumenta jest to sposób, w jaki jednostka może uzyskać większy zwrot z tych samych inwestycji. Im więcej wysyła swoje fragmenty do świata, tym więcej doświadczenia otrzymuje. Jest wiele powodów, dla których ta forma fragmentacji ma miejsce.

Regresja w poprzednich wcieleniach

Na przykład, zamiast wysyłać jednego odważnego naukowca do studiowania niebezpiecznych kampanii średniowiecznej wojny, esencja może wysłać cztery, zwiększając w ten sposób ilość dostępnej wiedzy do czterech..

Czytaj także: Karma rodzinna i 9 znaków, że spłacasz długi swoich przodków

Chociaż musimy zauważyć, że te cztery, na przykład, rodzą się i rozwijają daleko od siebie, tak jak esencja nie wysyła celowo wszystkich do pewnej śmierci. Tacy ludzie ostatecznie dostarczają więcej doświadczenia z istoty.

Czy równoczesne życie ma wpływ na wzrost liczby żyć w wielkim cyklu?

Tak. Jednoczesne życia są traktowane jako osobne doświadczenie przejściowe.

Jeśli reinkarnacja jest prawdziwa, to nie samobójstwo byłoby wygodnym sposobem na uniknięcie bólu cierpienia?

Ból i cierpienie zawsze będą koniecznością. Jest to znane duszy nawet przed momentem, w którym podjęto decyzję o inkarnacji na planecie takiej jak Ziemia. To nie jest coś, co nie jest widoczne lub jest wyciszane. Większość dusz, które podróżują, doskonale wie, o co im chodzi.

Problem samobójstwa (chociaż jest to osobisty wybór) polega na tym, że sam ten czyn jest sprzeczny z pierwotnymi intencjami istoty. Przed początkiem inkarnacji istnieje tzw. Umowa, która daje człowiekowi życie od początku do końca, z wyjątkiem wypadku śmiertelnego lub nieprzewidzianej katastrofy.

Samobójstwo jest równoznaczne z odwróceniem samochodu w przeciwnym kierunku i ponownym rozpoczęciem podróży. Jednak w tym przypadku początkowa trasa nie jest już odpowiednia, dlatego wszelkie równoległe punkty, takie jak porozumienie z innymi duszami, które odgrywają decydującą rolę w organizowaniu korzystnych możliwości, należą już do przeszłości.

Życie po samobójstwie z reguły sprowadza się do prześladowań, wobec tych samych problemów i niepowodzeń, które doprowadziły do ​​samobójstwa. Ale tym razem nie jest to takie proste, jest o wiele trudniejsze.

Stworzenie życia zawiera wiele części składowych, takich jak wyżej wymienione umowy, wraz z innymi ważnymi planami życiowymi, które wymagają starannej koordynacji.

Samobójstwo nie tylko niszczy jedno życie i potencjalnie może zakłócać plany życiowe innych. Oczywiście plany awaryjne zawsze działają, ale samobójstwo jest destrukcyjne. To ostatecznie tworzy więcej problemów, ale ich nie rozwiązuje..

To nie powinno być uważane za karę. Po samobójstwie dusza znajduje się w nierównowadze, która jest tworzona i szybko realizowana w następnym życiu, by rządzić piłką.

Jaką rolę odgrywa karma w reinkarnacji??

Można powiedzieć, że karma jest środkiem kontrolowania i równoważenia duszy. Przez wiele wcieleń dusza może podejmować działania, które poważnie utrudniają wybór innych ludzi, zniszczą umowy przed wcieleniem, plany życiowe i wybór wolnej woli.

Zabicie innej osoby jest oczywistym przykładem karmy, ale może to być każde inne działanie, które powoduje nieodwracalne uszkodzenie duszy i jej zdolność do wyboru.

Akt karmy tworzy karmiczny dług. Kiedy ta nierównowaga energetyczna powstaje między dwiema duszami (aw niektórych przypadkach nawet pomiędzy kilkoma), konieczne jest ponowne zrównoważenie całego systemu.

Oto, jak to działa w przypadku reinkarnacji.

Po pierwsze, dług karmiczny musi zostać spłacony przed zakończeniem cyklu inkarnacji. Spłata długu nie musi mieć formy oko za oko. Możliwa jest bardziej zaawansowana kompensacja, którą wybierają bardziej doświadczone dusze.

Ty, na przykład, możesz być kardiochirurgem i ku swojemu zaskoczeniu dostać się do kraju trzeciego świata, aby uratować życie umierającego dziecka, którego rodzice nie mogą płacić kosztów leczenia. Jeśli możesz uratować dziecko, twój dług karmiczny zostanie uznany za wygaszony.

Po drugie, karma jest okazją do nauki. Człowiek zawsze uczy się czegoś na podstawie dokonanych wyborów. Dowiaduje się, że każdy wybór ma konsekwencje. Możliwość wzrostu nie powinna obejmować cierpienia, ale powinna umożliwić rozróżnienie między wyborami prowadzącymi do cierpienia z powodu wyborów, które przynoszą radość. Jest to jedna z najważniejszych lekcji, których można się nauczyć.

Czytaj także: 6 sposobów na stworzenie dobrej karmy

Czy jest jakaś wartość, gdy dana osoba dogoni karmę, która nie została wypracowana w poprzednim życiu?

Nie widzimy w tym wartości. Wyboru dokonała inna osoba. Karanie nowej osoby za wybór dokonany w poprzednim wcieleniu nie jest ani pożyteczną, ani pozytywną lekcją.

Oczywiście, w pewnym momencie zaburzenia równowagi karmicznej zostaną rozwiązane, ale są to nierówności na poziomie energetycznym, a nie rzeczywiste zbrodnie. Zawstydzenie kogoś za to, że jest poza jego kontrolą, jest równoznaczne z okrucieństwem. Bezużyteczność tego “zajęcia” mówi bardziej o ofensywnej naturze tego, co się dzieje.

Nie powiesz dziecku, że w poprzednim życiu sprowokował powstanie przeciwko Imperium Rzymskiemu. Logika jest taka sama.